Welke stemmen, verhalen en lichamen worden vandaag geprogrammeerd in het Europese podiumveld en welke worden nog steeds uitgesloten?

Ondanks de groeiende bewustwording rond inclusie en diversiteit worden beslissingen in de podiumkunsten vaak nog genomen vanuit een Eurocentrisch perspectief en waardensysteem. Dit gaat niet enkel over hoe het veld werkt van dag tot dag, maar ook de keuzes in artistieke programmering, kunstpraktijken of financiële ondersteuning. De groeiende extreemrechtse en conservatieve politieke tendensen en hun directe invloed op het kunstenveld maken de vragen wie we kiezen en hoe we tot deze keuzes komen nóg urgenter. 

Dit debat verdiept zich in gedeeld eigenaarschap van artistieke programma’s in instituten en festivals en legt de onzichtbare barrières bloot van ‘gatekeeping’ en assimilatie. Een ontmanteling van de realiteit van “vrije” keuze en wie welke mogelijkheden heeft.